Nausicaa filia regis
«Supplex te oro regina: deane tu sis earum qui latum caelum incolunt similis Dianae forma et statura et habitu, an aliqua ex mortalibus qui terram incolunt: beatissimos iudico patrem tuum et fratres et venerandam matrem. At felicissimus praeter omnes quicumque te domum duxerit. Te comparo cum palmae germine quod vidi in insula Delo: admiratione captus dubito tibi genua amplecti. Vigesimo die effugi nigrum pontum. Me fluctusque ferebant celeresque procellae. Nunc me huc coniecit Deus maris ut et hic fortasse novum malum patiar. Miserere Regina: te primam multa passus accessi. Urbem mihi ostende et da mihi pannum circum corpus coniciendum si quod habes. Tibi tanta dii dent quanta corde tuo concupiscis et concordiam praebeant familiae tuae: nihil hoc praestantius quam quando concordes vir et uxor domum regant».
Hunc contra adlocuta Nausicaa est: «Iuppiter vero Olympius ipse distribuit felicitatemhominibus bonis atque malis prout voluerit. Tibi istaec dedit et oportet te pati. Venisti ad urbem et terram ubi nullo modo indigebis vestium nec cuiusquam rei quarum decet supplicem compotem fieri. Urbem tibi monstrabo quam Phaeaces incolunt. Magnanimi Alcinoi ego filia sum». Narratio mox sequetur.
(Ab Homero: pars prior)